Siyah Kızılı
karanlığın krallığıdır
kendini yorumlayamayan akbabaların çığlığı ikisi de işgüzar bu açlığı onlar döllediler daha çok ölmek için onlarla emzireceğiz yalnızlığın memelerini gün ışığına tekbir getiren tüm imgeler karaborsa en süslü intiharlar arasında soluğunda bir hamaylı ile dolaşır mı insan işte ekinleri talan bir tarla yakasında gökyüzü satanların tuzağına yakın kendinden de uzak yaşar mı insan hadi ayaklandır yağmurlarını yağ üstüme sağanağına konuk et beni yalanlar bir yılan gibi gezer buralarda gül kokan saatler kavgalarla omuz omuzadır bütün yüzler cehennem kırığı bütün gölgeler işkence yüzünde yılgınlığın karanfil karası vazifeli katiller iş başında ilk ölenin şiirini büyütüyorum ellerimde bir elem’neşrah sızısı hangi mısraya dokunsam kırık bir nota acımayı öğrenmemiş bir hançer sabıkası işte ünlem halinde her an bir hiç vaktinde ayaklarının altında sansürsüz kanayan toprak kendine konacak yer arayan yaprak telaşı rüzgârla doğrulanan kavruk kum damlaları hadi bir amin iliştir serabına sesimin soluduğumu düşünüyorum hâlâ affet _boran |
yaşanan ve yaşatılan duyguların tarumarlığı olsa da bir veda ertesinde
mutluluğu tatmak adına b/itenler öyle kolay gitmiyor yürekten
gücü kalmıyor itmelere insanın
yalan da olsa sevilmeler sevmenin gerçeğinde zarif bir seslenişi var şiirin
gücüm yok sen bitir der gibi bir yakarış aldanışa
sızısında içi acıyor insanın okurken şiiri
Tebriklerimle Sayın Boran
Sevgi ve selamlarımla