RAHMET IRMAĞI
Râhmet ırmağı kurumaz, dâimâ çağlar durur,
Gönül gözü âmâ olan başında ağlar durur... Rahmân almayı bilene yağdırır râhmetini, Kul ağzına düşsün ister çekmeden zahmetini... En kolay yemek yemesi çiğnemeden yutulmaz, Ey miskin kul! Kalk ayağa, zahmetsiz râhmet olmaz... Kesme ümidini Hakk’tan yağmur gecikebilir, Yeter ki Rabb’im bilir de, rızkın havadan gelir... Hakk kuşatır râhmetiyle dört taraftan kulunu, Gafil olan ters tarafa çevirmiştir yolunu... Gölgelendiği ağacın bakmamıştır dalına, Der ki: Râhmeti gecikti, yaradanın kuluna... Şüphe tohumları eker müslümanın kalbine, Sen fırsat verme Allah’ım! Münâfığın sulb’üne... Aldığına, verdiğine razı gelmiştir kulun, Yâ Rabb’î hizmetkârı say, Hicranî’yi Hakk yolun... Nuriye Akyol/ 27/7/2023 Görsel alıntıdır |