Helal OlsunMadem son veriyorsun kalemden kan akmasın Gidiyorsun anladım al hakkım helal olsun Alıp gittiğin ah’ım seni her gün yakmasın Önünde diz çöktürdün kul hakkım helal olsun. Uçmazdın biliyorum başka bir kuru dala Sana doğru yürürken sapıttın viran yola Anlamadın derdimi düşürdün haldan hala Lâl dilimi küstürdün dil hakkım helal olsun. Görmek için son defa kapına çadır kurdum Kavuşmaktı hayalim gelmedin geri durdun Tek kurşun yetiyordu susarak süründürdün Doyasıya sarmadım kol hakkım helal olsun. Sana açık gönlüme huzur ile yatmadın Yarım kalan gecenin şafağını tatmadın Mühürlü yüreğimde aşk’a imza atmadın Baktırdın uzaklardan yol hakkım helal olsun. Zehir kattın aşıma kaynattın kazanımı Zulüm ettin bozarak vuslat’ın mizanını Her mevsimde yaşattın ayrılık hazanını Daha zaman dolmadan yıl hakkım helal olsun. Ne yaptım ne ettimse yine maya tutmadı Gitti geldi aylarca gönül biat etmedi Saman saçlım canım al dedim ömrüm yetmedi Deremedim bağından gül hakkım helal olsun. Büyük yemin etmiştik yaradan nazarında Satıp gittin sevdamı mezalim pazarında Öldürdüğün o “Dilsiz” şimdi aşk mezarında Tutamadım bir kere el hakkım helal olsun. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |
Beğeniyle okudum.Saygılar