Hep Odokuz dedim girdim kapıdan onu görür müyüm diye o önümden geçen bir böcek sanki ezmek istemediğim en iyisi küreğe süpürüp atmak canımı acıtmış kımıltıyı şimdi hayli geride kalan usul adımı şimdi bulutlu hava Haziran’dan Eylül’e armağan ama kaçıncı dokuz aylarda dokuz doğuran ayağa kalkıp pencereden baksam bir tepenin ardında yatar belki üstünde bir elma ağacı veya yaprakları kıvrak bir dal nerde o çocuk yürek nerde yüzü al al içinde aldanışa utanan yanlış adımlarından eski günlere çıkılmaz şimdi oldukça dar merdivenlerden keşke ona yine dil çıkarsam geri dönmez ki dokuz aylar.. 09. 09. 2023 / Nazik Gülünay |