Aslabittik yittik gittik mi desem ne karşı kaldırımdaki gölgen ne ne aradığını bilen adımların ölüme boyun eğmeyen aldırmazlığın meraklı değil artık yanılgılı uykusuz yangınlarıma biliyorum yargısız yanlışlı evet öyle biliyorum öğrendim sandığım gibi acıya koşmadık aslında yağmur ıslanır ateş yanar gece kararırdı biz ayrılmazdık sözün gelişi okyanus kendi suyunda boğulsa güneş kendi sıcağında cayır cayır yansa biz kendi kurşunumuzla vurulmazdık yılmaz güney’in bakışlarına öykünürdük sokakların zengin ruhuyla militanca kim ki militan sokakların yıkılmaz onur duruşudur sokağın kendisiydik ya kendimizin sokağı bizdik bittik yittik gittik mi desem kuşlarımızı vuramazdı hiçbir kurşun bizi ancak kendi yüreğimizin namlusu aşka nehir taşımaktan vazgeçince vururdu sesimizi kısamazdı hiçbir kanun faşizme serseri mayındık nar gülüşlü vicdanımız susarsa küserdi göğe sesimiz avucumuzdan gökkuşağına yağmur içirirdik sokakta değilsek avuçlarımız küçülürdü bir militan sokakların tek ruhudur bittik yittik gittik mi desem diyemem asla Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Gönlünüze sağlık.