ellerine-
suda erimeyen
rüzgârda diri
ellerine sevgim


teri yaşayan bilir
toprak ekenin elinden çıkar
sıcak ekmek günleri
avucumuz boyunda patates


mısır izi bırakan yürüyüşünü severim
insan yaşadığını anlatır püskülleri
pembe insan düşlerini hızlandırır doğada
gidecek izini buldurur
koçanlar büyüdükçe


dişlendikçe ekilenler
ter toprakla birleşir
kavuşur yaratılan Yaradan’a


ellerin bedenine kavuşur
kımıltısız yağmur sonu hava
bir damlacık yapraktan yaprağa
bir damla damla üstüne
özüne iner su


tabloda görevleriniz eşit
eşitsizlik, büyümek uğraşın
büyütmemek çabaları

büyütmesinler bakalım
birleşin yağmur damlaları


moda söylemle, ellerimiz orta direk
bir de kırarlar
orta yerinden


biliriz; halkız
boynumuz kıldan ince
ellerimizi verene


dileyenin olsun konfetiler, kurbanlar
davul çalsın zenginlere
kentin anahtarından caydık
özel işlemeli plaketlerden de!..


13. 06. 1986 / Nazik Gülünay