Ruhu YaralılarÇekincelerimi besleyen kaygı zehriydi Gittiğim yoldan beni döndüren sırtımda kocaman bir izle terk ettiğim bu şehirdi Taze bir gül gördünüz mü siz hiç Kupkuru bir çöl sıcağında açmayı unutan Nedir bu insanlığın derdi diye Geceler boyu ağlayıp sızlayan? Ruhu yaralıların gezindiği caddelere, Tek sermayesi, Allah’a sığınmak olanlara Koştum, sabahlara kadar dizlerimin üzerinde oturdum Elimde ne varsa fena alemine savurdum ve sustum Susmayı öğrendim, kendimde konuşan bana, edebi öğütledim Taze bir gül gördünüz mü siz hiç Kupkuru bir çöl sıcağında açmayı unutan Nedir bu insanlığın derdi diye Geceler boyu ağlayıp sızlayan Yola ilk çıktığım gibi değilim Hüzünlü bir gemiden düştüm Yalnızların okyanusunda çırpınırken ellerimden tutan, Bir’e tutundum Taze bir gül gördünüz mü siz hiç Kupkuru bir çöl sıcağında açmayı unutan Nedir bu insanlığın derdi diye Geceler boyu ağlayıp sızlayan?.. |
*** RUHU YARALILAR *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...