O Gece
Kederlilerin yağmur gibi ağladığı bir geceydi
Uyku girmiyordu gözlere öldürülen ümitlerin yası vardı ve hüzün, ay gibi parıldıyordu o gece Sözleri kurşun misali dizerken yiğitler Hakikatin kulağına umutlar fısıldanırdı Bir yanılgının bile uzandığı hakikat köprüleri vardı Fakat yağmur yağdıkça kalplerdeki kasvetli bulutlar dağılıyordu yasın sebebi meydanda, sır perdesi aralanıyordu Gökten gelen her damla bir fısıltıydı sanki Pişmanlık ve ümit, yeryüzünde buluşuyordu, Tereddüt hayatı yoğuruyordu, acıyla Sinesinde hüznü uyutan o gecede Yıldızlar bile sönüp sustu bir süre, Ama yine de umut vardı, doğacaktı güneş yeniden, kendi karanlığından ve hüznünden Zeynep Zuhal Kılınç Kasım 2024 |
Yıldızlar bile sönüp sustu bir süre,
Ama yine de umut vardı, doğacaktı
güneş yeniden, kendi karanlığından ve hüznünden
Duygularınız, şiirinizde yankı bulmuş ve okuyucuya da bir umut mesajı bırakmış. Sizin dizelerinizdeki bu derinlik ve içsel yolculuk, okuyan her gönülde bir iz bırakacak nitelikte.
Kaleminize, yüreğinize sağlık üstadım! Bu şiirin yankısı uzun süre dinmeyecek. Selam ve muhabbetlerimle!