Yolcu
Ben fenâ yolundaki yolcunum
ayaklarıma değen dikenler küffardan değil, mü’minlerin güllerindendir ki o güller, hasretimi artırır, yolumu uzatır, belimi büker Bu yoldan giderken ellerimi sana uzatırım Nâkıs bir kullukla kâh yürür kâh sürünürüm Fakat bazen gidemem bir adım bile ne olur dindir ıstırabımı rabbim Gizli kalmış kuytularda bir dost eli çıkar da tutar gönlümün yarasını sarar dedim senden ötürü sevdiğim, sevda dediğim nerede şimdi bugün aşkına ram olduğum Bir yoldayım ki beni ancak ahiret doyurur başımı kaldıramam bu yüzden huzurundan ne yana dönsem bir kahır var Allah’ım, içimin yangını, rahmet yağmurlarınla söndür ey yaradan! Zeynep Zuhal Kılınç |
tutar gönlümün yarasını sarar dedim
senden ötürü sevdiğim, sevda dediğim
nerede şimdi bugün aşkına ram olduğum
Bir yoldayım ki beni ancak ahiret doyurur
başımı kaldıramam bu yüzden huzurundan
ne yana dönsem bir kahır var Allah’ım,
içimin yangını, rahmet yağmurlarınla söndür ey yaradan!
Çok güzel olmuş. Yürekten kutluyorum efendim