Ele veriyor sözlerigeliyor gözlerimin önüne çekilmiş bir sahnenin yüzlerce tekrarı belki dünyayı kurtaramıyor bakışı savaş artığı evleri yapmıyor Yemen’de bir çocuğu doyurmuyor haklı bir eylemde duyulmuyor adı yine de beni mutlu ediyor gözleri usulca gelişi bir kaç merdiven aşağıdan en uysal haliyle sevginin belki bir elmas yüzük takmıyor bir derviş sakinliğinde eli üstünde elinin kokulu bir yediveren gülü bırakıyor gözleri adını yazıyor bir güne gözlerime değdiğinde bakışım yüceliyor sıradan bir insan gülüşü terli evine ekmek götürüyor gök yüzü eğiliyor yere nasıl bir dünyada yaşıyor sorgulamıyor belki bir şarkı yetiyor yıldızı yüksek sevdası Ay’a selam veriyor belki yürüyemiyor ayakları istediği verimli yöne ama ele veriyor sözleri onu konuşsa da bir kaç kelime karıncayı ezmiyor anlıyorum ki onun güneşi bile nemli.. geliyor gözlerimin önüne yaşanmış bir sahnenin yüzlerce tekrarı.. 04. 08. 2017 / Nazik Gülünay |