![]() _yüzleşme_
_
hicret kuşlarının kanatlarında uyumsuzluk modunda eylül türküleri hava güneşli mi güneşli dudaklarımda karla karışık yağmur efekti gözlerimde yüklü bir kervan göğsümden akıp giden göçün serinliğini ve üşümeyi izah edebilirim arka fonda "sordum sarı çiçeğe" ünlemi giderek kabaran suların ulağı boz bulanık bir kanalda beni özet geçmiş oysa herkesin bir arpa boyu hayatı vardı aşılacak ardını bilmediğim dağların öteki nüshasıydı özetim dağların önünde sayıklamak bir hüner midir hangi vaktin serüvenidir engelleri tek tek ayıklamak ekinlerin rüyası ne zaman sona ermiş bilmiyorum herşey yalandı sanki oraklar aklımın başucunda durur sınanmak en ağır bedeldi omuzlarımda sessiz sedasız vurulmak belki de en çabuk solandı insan yedeğimde şiir kalmadı hiç yer çekimine kapılan zavallı bir taş gibiyim direncimi kaybettim içli bir ıslığın ezgisinden masallar derdim kendime şarkılardan atılmış Leyla’yı makamında ziyarete geldim çöllere bağı yırtık notalar öğrettim kumlara da avunmayı ateş böceklerinin saygısını kazansaydım eğer dikenli yapraklarda merhamet olurdu adın korkumu zehirledim sessizliğime sesli harfler satın aldım kendime sonum ılıman bir iklim olmayacak biliyorum içimde semazen bir ateş külüne uyumayı emrediyor durmadan devrilen bir lambanın fitilinden ışığımı topluyorum vedalaşmanın adını kazıyorum taşlara şöyle cesur bir yüz bulsaydım kendime rahat rahat ölebilirim baharı vaat eden hikayelerle yüzleşip "_güzleştim " şiirin nasıl bir yaprak düşümü olacağından bahsettim dip notlarına devrik bir cümlenin yüklemine son kurşun sıkışıdır belki bu belki de deri değiştiren ardışık acıların son bulması tahsil vadesi geçmiş diyorum ömrümün çoktan protesto edilmişim adın şimdi bir zıpkın gibi balığın karnında bir boşluğu dolduran ses alacaklım gelmiş galiba galiba ödeşiyorum _boran |
kaç saat gün ay ya da yıl çokda önemli değil dert hiç değil
hüzün kuşları bu sefer kendine göç ettirmiş şairi
kendi yaralarıyla söyleşiye başlamış
geçmişinin iz düşümünde yeniden dirilmek
ve nefes alabilmek için
o bir kaç sarı düşe tutunmuş
acılar ve güzellikler ödeşme çetelesinde
gibi görünse de
yine de aşk olmalı galip eden ki
boşuna mı korkusunu zehirleyip
devrilen bir lambanın fitilinden ışık toplayabiliyor
kendisiyle yüzleşmek büyük cesarettir bilir ki kaçamaz bazı şeylerden tek şey kalır kabullenip direnmemek
aşk işte özüyle de sözüyle de yüreğe de yüze de sürülen sayın Boran'ın kaleminden
Çok beğenim sevgi saygı ve selamım ile şair