SEVGİYİ UNUTAN DOSTLARABu hayatın gerçeklerinden Hep bir süreven,bir maceraydı kaçışımız Yollar sarp ve dikenliydi,zorluydu Siper almışlardı pusuya yatanlar İşleri güçleri, bizi ayırmak istediler. Her günümüz sıkıntılı,yarınlar ümitsiz Karanlıktı gece yıldızlar silinmişti gökyüzünden Sen dümdüz gittin, bense zikzaklar çizerek Bu bir kanundan kaçış değildi Sevgiden yoksun kişilerden uzaklara gitmekti Sevgi ve aşk gibi bir duyguyu hatırlatmaktı Yüreğimiz işgal altında gibiydi sanki Gözümüzü karartıp kaçmayı başardık bir şekilde Sen kağıttan sandala bindin, ben tebeşir tozuna Sen dalgaları süzülerek geçtin Bense toz bulutu oldum kirli havada Biz sevdanın imkansızlığını bildik de Bu imkansızlığın sebebi dostlarım olduğunu bilemedik Ey sevgisizler,sevgiyi unutanlar Sizde bu şehrin kirli günahlarında boğulun Ahını alın,tufanı sürüklesin sizi uçurumlara Kucağınıza düşen her yağmur damlası Bizim size nefretimiz olsun Günahsız aşkımız omuzlarınıza yük Kalbinize dermansız sancı olsun Bizimde geçmişimiz mutluydu Nereden çıktı bu acı hatıralar Güneşin doğuşunu hiç görmeyip Karanlıklardamı yaşayalım Vedası okunurken sevdaların Süzülür gözünüzden timsah gözyaşlarınız Sizinde acımasızca vursunlar yüreğinize Peşinden sizinde başlasın hüzün çöküzleriniz YEŞİLIRMAK |