Biraz huzur, mutluluk ararken
Çok engelleri aştım,çok yollar katlettim
Kimi zaman nefessiz kaldım
Boğazım kurudu konuşamadım
Kimi zaman duygularımı açığa çıkaramadım
Ne halde olduğumu tek sen bilirsin bir tanem
Çok şiirler yazdım adına,belki sen anlarsın diye
Benim gözümle bakarsın diye kendine
Bu haykırışımı sensizliğime ver
Hasretim sana sen yalnızlığıma ver
Her gece ellerimi açtım semaya
Sadece seni diledim her duamda
Belki nasıl sevildiğini anlarsın diye

Seninde bir gün gözlerin arayacak beni
Uyurken saçlarını okşadığımı
Gelecek aklına anıları hatırlayacaksın
Gönül yorgunudur bu sevdanın hüsranı
Sen olur sessizliğim , ben susuyorum
Her anılarda aklıma geldiğinde üzülüyorum
Yokluğun canımı çok yakıyor artık
Artık taşıyamıyorum ben bu acıyı
Yalnızlık koynuna girdiğinde anlayacaksın
Ne savaşlar verdiğimi

Her gece baktığın boş duvarlar
Beni hatırlatacak sana
Gözlerin nemli uyuyacaksın
Yalnızlığın buz gibi soğuk koynunda
Yastığa başını koyduğunda anlayacaksın
Bütün umutlarının yok olduğunu
Önce yanında olup sonra kaybolanlar
Her canım sıkıldığında özür dileme
Her tenime dokunduğunda canım acır
Yüreğini bırak ben çıkarım
Sen yüreğimde kal sol yanındaki parçanla
YEŞİLIRMAK