Anlamıyorsun beni,
sözlerimde kayboluyorsun,
gözlerinde aşkın izlerini bulamıyorum.
Dilimdeki sevginin ateşi senin kalbinde sönüyor,
küçücük bir kıvılcıma hasret bırakıyorsun.
Sana bir adım atsam,
geri çekiliyor, hatta çok uzaklaşıyorsun.

Anlamıyorsun beni.
Pusulasını kaybetmiş bir kalp ile
mutsuzluğumun içinde dönüp dolaşıyorum!
Gizliyorum gözyaşlarımı, sessizce içime akıtıyorum.
Sana olan duygularımı anlatmaya çalışıyorum,
ama yine duvarlar örüyorsun aramıza.
Bir türlü başaramıyorum!

Dedim ya;
anlamıyorsun beni!
Gözlerindeki sessizlik, yüreğimi dağlıyor.
Bir umut diyorum o gözlerdeki ışığı arıyorum;
sabırla bekliyorum ama ne yazıkki bulamıyorum.
Yokluğunla geçen şu zamanda,
sözlerim çaresizce yankılanırken,
yüreğimi çok derin bir hüzün sarıyor.
İnan korkuyla titriyorum,
kurduğum hayallerin kırıklıklarıyla kanıyorum.

Anlamıyorsun beni.
Çaresizlik içindeyim diyorum!
Bir avuç umutla bekliyorum seni.
Yalnızlığımın acısı bedenimi kuşatmış;
içimde yokluğuna isyan, fırtınalar kopuyor.
Sana olan sevgimden başka bir şey yok diyorum kalbimde.
Fakat sen;
sen yine anlamıyorsun beni!
Anlamıyorsun işte…
Anlamıyorsun…
Uğur KILIÇ /Respect

06.06.2023

Şiirimi güne seçen değerli seçki kuruluna çok teşekkür ediyorum.