Adı Olmayan Şiirler - 37
Tarih kalbimin kıkırdak olmuş sevgilerini sökerken göğüs kafesimden
Dört meleğin sınavı olmuştu aşkın bedensiz doğuşu İsrafil’in üflediği cehennem davetine ilk sevincini sırata serpiştirmiş ruhum erişti Yaradılış diyordu bilinmek içindi oysaki benim yaradılış hikayem sevmek üzerine oldu Mikail muhafızı Cebrail sözcüsü oldu hudutsuz coğrafyalarımın Binlerce yıl öncesinin tapınaklarında yakılan ateşin közünü avuçladı Azrail Tanrının gülüşüne sebep yangınlar çıkarttı cennetin gül kokulu bahçelerinde Kaç milyar ruh bedene büründü unuttu Tanrı Kiminin adını Kiminin bereketini Kiminin sevgisini eksik koydu teraziye Mazereti belli idi sen Aşk için terk ettin beni ey insan, oysa ben o aşkı sen bana duy diye yaratmıştım kendimden seni Ve Sustu insan Cehennem denen yere dikilmiş çarmıhtan alarak İsa’yı Kırmızıya boyanmış gözyaşı döktü vakitsiz bir çöl fırtınasında Ölümlüler sevgi kokmaz Sevgili Aparıp lehvi mahfuz dan bize dair hikayeleri Aşka bulayalım tanrının bu büyük defterini Sonra oturup dünyanın yedi kat üstüne Gülümseyelim kalü bela’ dan gelen sevgimizin doğurduğu çocuklara... |