Naz Yıktı BeniYıkılmam diyordum kurşun vurunca Dane benli mahur yüz yıktı beni. Bir ceylan misali nazlı durunca Kahve renkli bir çift göz yıktı beni. Karşıma çıkınca yaktın sen ateş Ya tut kaldır beni ya yaramı deş Bilirim cihanda bulunmaz bir eş İçimde sönmeyen köz yıktı beni. Ürkek duruşuyla bakar edalı Toprağın kızıydı ülkü sevdalı Dudaklar sessizde yürek nidalı İşveli edalı naz yıktı beni. Kimi günler yandım gece ağladım Saatler geçmedi kara bağladım Derdime dert katıp yürek dağladım Yaradaki derin iz yıktı beni. Çekilmez sancılar sırtıma bindi Verdiğim her karar hakka yemindi Karakış geçti de fırtına dindi Baharı görmeden yaz yıktı beni. Yaslayıp sırtımı dimdik durmuştum Mutlu olmak için hayal kurmuştum Sevdiğim diyerek kavle varmıştım Mızrabı değişen saz yıktı beni. Ne hiç aşık oldum ne de çok sevdim Küçük bir kadehte bir damla mey’dim Unuttum cürmümü sandım ki devdim Amma senin aşkın tez yıktı beni. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.