17
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
1095
Okunma
Hayatımın ağırlığını sırtında taşıyor kelimeler
Yazdıkça birer birer yükümü atıyorum
Ellerinden kavrıyorum anılarımın
Uçuruma bırakıyorum
Hiç ziyaret etmemek üzere
Kapatıyorum üstlerini
Son kez âminsiz anıları dualıyorum
Ela gözlerine vurulmuştum önce
Kaşına, dişine, sözüne
Saçının sarı teline
Radyodaki türküye eşlik edişine
’’Kınalı yarim’’ Deyişine
Dediğim gibi
Bu son anışımdı seni
Şimdi çukurdasın ve üzerin örtülü
Yine de
Yine de
Yokluğunun adı cehennem
Varlığının da öyle
Müjgân Akyüz Dündar
Cevap Yaz