Esaret. . Kelimelerim... Kalmalı... Umudun suskunluğuna... . . . Sessizliğin tek derdi olmalıydı belki Geceyle... O da Esaret... Yalnızlığın kuraklığında... . . Gerek olmadığı gibi Yalnızlığın korkusuzluğu çağrıştırmasına Susmalıydı sorgular da Bırakıp kendini Uçsuzluğunda göğe... Ve Ölmemeli kelebekler Son kanat çırpışlarını özümseyemeden... Yoksa ay Küser geceye... . . Turuncu bir üfleyişidir flütümün Ayaza notalarını sermiş rüzgârlardan mülhem... Gözlerin Kırağıya çalmış yitiğim asırlara bedel... Gelmelere çağırma beni Ya da zorlama gitmelere Gün ateş Ve bedenim köz Fazla vakti yok Küle dönüşümün... . . Ve aklım Hâlâ... Sen... Ve yine sen... Bir anlık değilsin bende Şaşkın bir mevsime aldanışı gibi kiraz çiçeklerinin... Ürperen soğuklarım vurur kıyılarına Belki ışığına varamayıp tükenir ebediliklere mürekkebim Sessizce kararır sayfam Tükenir Tükenir şiirlerim... Kelebek olup... Ayazında... . . |
Sen...
Ve yine sen...
Bir anlık değilsin bende
Şaşkın bir mevsime aldanışı gibi kiraz çiçeklerinin...
Ürperen soğuklarım vurur kıyılarına
Belki ışığına varamayıp tükenir ebediliklere mürekkebim
Sessizce kararır sayfam
Tükenir
Tükenir şiirlerim...
Kelebek olup...
Ayazında...
Tukenmesin siirleriniz
Cok begendim gunumun siiriydi
Saygilar