Hüzün
Hüzün düşer şiirime yaralar icten beni
ey Kalem sen anlat dili lisan bitmez derdimi Kime gitsem derdimi dem eylesem dilinde bir bıçak tek bir darbe ile derinden yaralar teni ey hüzün benlemi doğdun esir aldın bendimi derde saldın ömrüm çaldın sen benim bir kuru canım kaldı birde dertli yüreğim kattın karıştırdın viran ettin evimi yerle yeksan ettin geçen bütün ömrümü yokmu insafın felek doymadı iki gözün acılardan hamal oldu yüreğim uykular haram ettin sanki geceler benim neden hüzün dertler kapı eşikte Artık düş benim yaralı yüreğimden bak bahar geliyor biraz bende mutlu olayım bende sıcacık bir yüreğe sığayım bende sabah kuş sesleriyle uyanayım bende ilk ışıklarla dünyayı seyre dalayım unut beni bende geceyi unutayım bırak beni bırak kalan ömrümde mutlu olayım |