Umudumsun anne
Dal tomurcuğa
Tomurcuk çiçeğe Hangi mevsime tutunsam Vuruluyorum Umudun direnişinde Sofram soluksuz Maviden griye dönüşen hayaller Bez bebeğimle uyanıyorum Enkaz altı düşlerimden Ahhh Nevruzum Nevruz çiçeği kokulum Annemsi çığlıklar eşlik ediyor Kayıp ülke Elbistan’ım ağıtlarına Dilim dileğim Kavli kararım Dünüm Bu günüm Yarınım Ve Ruhuma dar gelen yaşamak gömleği Acıyla terbiyelenmiş Kısmetime düşen aşım Solgun pembesiyle Yanaklarımı mekân tutmuş Kaderimin katışıksız izi Hep sızılı dilimdeki türküler Hep kara kış Gönlümün bir peykesi Gidişine şehadetimden Son kokladığım kabir toprağına Gözlerimden Kırgın nisan yağmurları düşüyor annem Benim yasıma eşlik ederken Yediveren güller Cam kenarı begonviller Balkon çiçeği sardunyalar Hiç bir dokunuş çare olmuyor Anne eli değmiş lalelerin solgunluğuna Ahh can verenim Ahh hayali vuslat Yokluğu kangrenim Senden sonra Eskisi gibi akmıyor Yosun gözlü Ceyhan nehri Ve senden sonra Nevruz çiçekleri doğaya Bense Bense doğduğum güne küstüm A n n e #hüzünlükent |
Hak rahmet eylesin.