Suskunluğunsuskunluğun örtüldü üstüme bir yorgan gibi gözlerim açık sonuna kadar, kalbin kapalı çekmiş fermuarını dilin, gözlerin ölgün suretinde tavan fareleri gezinir kemirir geleceğe ait senli düşlerimi konuş isterim dünden bu günden memleket sorunlarından, insanlıktan sesinden duyayım dünyanın iyi yöne gittiğini umut ısmarlamayayım, gelecek baharlara usul usul açsın sevgi çiçeğim akıp giden ömür nehri sensiz ıpıssız çarpa çarpa ilerliyor taşlara yosunlar sarıyor çevresini çirkin sesli kurbağalar vıraklıyor daha değmemişti ayaklarımız birlikte söğüt gölgeli kuytu serin sulara suskunluğun hayatı olmaz inan ki cenaze yüklüdür alnımızı buruşturan günleri çehresiyle devirir geçer mat olursun, her sabah yeniden ölürken doğmaya acıkır güneş öyle kararır ki yüzler susma! çek suskunluk yorganını üstümden doğal bir şok olsun bana konuşman sesinde uyanayım sabaha.. 06. 02. 2015 / Nazik Gülünay |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler..