Buz ve balık
yan yoldan gelen
biriktirdiğini dümdüz yapınca bir de tıfıl umudun akranıysa dizginlemediği gerçek yönünü iyi bir simit poğaça gibi sıcakken iyi olan her şey gibi altın tepside sunacak yağma yok birkaç kez patikaya saptım meğer sevmek en umutsuz yönmüş iştah katman katman arzu pay edilmiş küçük parmağın açlığı daim ağırdır suya kaşık, tuza at yüzü güzel diye bunalmasın ay ilk yangın söndü külünde büyüdük dünyanın börülceyi bile yaratan için duanın gökteki karsiliği matkap sesi doğanın gurbetidir buzdolabı salça maydanoz kardeşlerim üzerine suçmuş gibi örtülen kapak hala balıkları özler buz bu kadar ev incitir birinin gitmesi gerekti hiçbir şeyin önemi yok öyle düşün her şey olması gerektiği gibi |
tahtanın üstünde kıyılıyoruz her gün ince ince
canım domates ve soğan kardeşlerim...
bu yıla tek parça halinde girmek dileğiyle mutlu yıllar Parlain:)