Tut hayat kitabının ucundan
Çevir masalın o çok bilindik sayfalarını
İşaretle renkli kalemlerle
Hüznü
Mutluluğu
İnişi
Çıkışı
Varoluşu
Yokoluşu


Mesela ne zaman nerede doğmuştum
Mini minnacık ayak izim nasıldı
İlk fotoğrafım
Çok mu ağlamıştım ki dünyaya geldiĝimde
Hep ağlıyorum
Doğduğuma dair hiç bir ipucu yok
Yoksa doğmadım mı ben
Herşey kocaman bir yalan mı anne ..?
-Annem de sağ değil ki öğreneyim-


Neyse ...
Hüzün bırak artık peşimi
Yaka paça seni dünyanın en uzak köşesine atasım var
Bu soğukta ördek yavruları da aç kalır
Boynu bükülür kuşların
Allahtan kedi ve köpekler sokakta değil burada


Elimde kendime has made in gurbet bitki çayımla
Yürümek istiyorum doyasıya doğada
Dans etmek bulutların üzerinde
Sana şiirler yazmak özlem kokulu
Yüreğimin kor ateşinde harmanlanmış
Çok seversin bilirim
Elimden sütlü Türk kahvesi içmeyi
Her yudumlayışında
Kırklanır kırk yıllık hatırım
Kıırk gün daha avunurum


Sâhi ben kimim
Ne zaman geldim gurbetin bu taştan duvarlarına
Tek bildiğim
Sinemde kocaman bir aşk var
Sadakatle bağrıma basıp
Yetim ve öksüz başımı okşayan


Birde
Ey sevgili kendim
Hani kendini çok seviyordun
Sana sesleniyorum
Neredeysen çık
Diye bağırasım var
Avaz
A v a z
Masalın en heyecanlı yerinde


Hadi kendim
B e ’ c i k de
Bitmesin bu masal....







nagihan