GöKKuŞaĞıNı DoĞuRMaLıYıM iNaDıNaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Oturmuşum mutluluk türküsünün yamacına Ağlamak yok Gülmek en büyük ödül artık bana " nagişce Anlatmam gerek taze bahar kokularını içime çekip Çölde büyüyen tek bir gül olduğumu Ve devşirmen göçebe misâli kendime varışımı Yazgı’m bir Nisan yağmurlarıyla Dünyanın merkezine koymuş beni Tıpkı yalnız ahirete uğurlanacağım gibi Ama bereketlendikçe ömrüm Şükür ve sükûtu büyük harflerle monte etmişim imtihan kağıdına Özene, bezene Buna rağmen Sırf mecâlim kalmasın diye Hüzün tetikte beklemiş yedi yirmidört saat Ömrümün geri kalanını hebâ etmeye hiç niyetim yok Varsın gözyaşlarım ıslatsın tepeden tırnağa gülüşlerimi Ben yine de Elimde avucumda kalan mutluluk kırıntılarıyla Gülümserim anadan üryan yeni güne Sağır olurum evrenin olumsuz yanlarına Açarım son ses anne sesli , baba şefkâtli duaları Koşar adımlarla gökyüzünün dev aynasında Kucaklarım yeniden doğuşumu Hoş geldin canım kendim diyerek Huzur dolu yarınlara yelken açarım Bir yanımda çocuklarım Diğer yanımda mutluluk masalımla Ve alırım elime tavus kuşu tüyünden kalemi Yazarım var oluş hikayemi rengârenk Okyanus olup taşar gönlümdeki sevda Kıymetim yaşarken bilinmese de Üç kere öpüp alnıma koyduğum ekmek kadar Baş tacıdır şiirimi okuyan o güpgüzel gözler nagihan |
masumca bakışları kuşkusuz
adını kumsaala yazsamda
nafile diyesim geliyor çaresiz.
Kapında köle olurum sevdamın
adımlarımı sayarım korkusuz
gecelerimde yalnız kalsamda
varsayımlar düşündürür acımasız..
11/06/2024
20:30/ salı
Yazan: şair şebnem örs
Yüreğinize sağlık.. tebrik ederim