iÇ/SeL SöYLeM/CeBenim ne Kaf dağını aşan Ne de Fizan’a çıkan yolculuklarım oldu Kendi içimde kendimi mutlu eden Kısacık ama huzur dolu seyahatler yaptım Biraz göğün Biraz da denizin mavisini sürdüm acıların üzerine Artık düştüğünde dizleri kanayan çocuk değildim Bi o kadar annesiz Bi o kadar da babasızdım Gurbetin affı olmayan yalnızlığında Mapushane damları vız gelirdi artık hıçkırıklarıma Ne zaman mutlu olsam En sevdiğim iş birliği yapardı karabasan yağmurlarla Gözlerim de dolup taşardı Gönlüm de hüznün arsız çığlıklarınla Öyle böyle kolay değildi Aynı yerden defalarca yara almak Ahhh çocuk kalbim Çok ihmâl ettim seni Biliyorum Bak Saçlarımın her telinde masum papatyalar Avuç içlerimde minnacık sevgi kırıntıları Büyüklük sende kalsın Ne olur affet beni A f f e t nagihan |
her şey içimizdeki çocukta.
Gülersen güler
ağlarsan ağlar..
Sarmaş dolaş olur
yüreğin o an.
Avuçlarına akıttığın
gözyaşın bile
seni TERK ediyor...
Yazan: şair şebnem örs
şair şebnem örs tarafından 11.6.2024 13:00:14 zamanında düzenlenmiştir.