yaşamaya durmuş birileri
bir hız belirliyor taşın yumuşaklığını
mutluluktan korkan toz
zarar vermek pahasına büyük
yavaşlayınca çoğalıyor
sonra garipleşiyor
göremezlik geri geri yürür
aramazsan telefonun ucu olmaz
ucu telefonun yalnızdır nasıl
hatırlatma sakın
kimsiniz sorusu ne üzücü
bu görüşememezlik gerekli mi?
cevap isteyen olursa
aklına geleni söylersin
biri tutmasa biri utanır ölmenin
kalpte bir yer
anlamazlığa gelir
çok sevince
bakarsın arkasından
yere düşen kırılmadan
uçamazlığa inanırsın
varsın
yelesi uzun bir at geride kalsın
sırtındaki yokluk büyüsün
kilitsiz bir dolapta
koşmaması için bir şeyler bulurum

Paylaş:

18 Beğeni

+10 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (7)

5.0

86% (6)

4.0

14% (1)

Günlük Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Günlük şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Günlük şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

Enûma Eliš, @enmaeli

9.10.2022 01:51:03

Hepimiz bir kayanın parçalanmış bir parçasıyız, küçük bir taş içimizde bir dağdan yuvarlanarak acılarını yatıştırmaya çalışıyordur belki.

Belki yeleleri rüzgarlardan, nasıl durduracak ki kilitler, o koşmayı…

Şiiri çok sevdim, teşekkür ederim yazdığın için.

Sevgi ve selamlarımla,

Etkili Yorum

mimoza2023, @mimoza2023

8.10.2022 10:27:07

5 puan verdi

Koşup gitmesin yelesi uzun at
Ucu yangın mektuplardır açılmayan telefonlar
Zamanın hızındaki ah,toz olan taş,yaşam ve ölüm,o sarmaşıklı yaprak ki adı ana ,babaysa dağdır ütopyada,o şimdi toprak..
Kınalı yapıncak bir avuç kum ,ç/öl sessizliği,parmak aralarından süzülen -karıncaların yavaşlığında aceleciliği yaşamın
Hep geç kalmışlığım durur önümde taş kesmiş buzul sarkak bir at arabası melodisi,ahir zamanda su ve...
Sesi kırık ayna,elime batan can kırığı aynalar
Yüzü yüzümde hüzün
Yüzü yüzümde bağ
Şarabî şarkı eflatûni gece rayihası
Dut karası
Elime yapışmış ellerinde
Bahtiyar mazi...
Ancak anılarla dengelenir belki terazi
O hayattan alacaklıdır
Ben tanrı koyduğum adına yabancı
O yüzden parmaklarım hep yamalı
Hem yaralı da toprak
Nadasa bıraksınlar o beyaz kaleyi...!

Sevgimle...
8 Ekim 2022/ sabah...