Nazlı seher uykularına uyandım
Güneş batarken gözlerinde
Bütün evren sana kesmiş
Tepeden tırnağa ağır şiir kokuyor bakışların…

Bir yağmur tanesi kadar çoksun
Bir nefes kadar sonsuz
Bir hayalin yeni yetme zamanları kadar deli dolu
Yolun başında bir sevda
Denizlerde boğulmuş bir derya
Ve hiç görmediğim kadar yoksun
Ergen halli masallarda…

Delikanlı düşlerimden uyandım
Senli sabahlara,
Delikanlı,
Düşler…

Biri gelip, durup dururken
Yüzümüze vurdu yalnızlığımızı.
Biri yok yere kırdı gençliğimizi,
Bütün aynaları indirip duvarlardan,
Terk edilmişlik koydu zamanın tam ortasına.
Biri, sevdiğimiz şarkıların sözlerini değiştirdi,
Ne acıdan bir ses, ne mutluluk uzak artık,
Hiçbir derdimizi anlatamaz olduk notalara gömüp hüznümüzü.
Biri, teker teker kapıları sırtımıza kapadı,
Biri yoktan yere içimizde yaşadı,
Biri gelip uzaklardan, kan doğradı soframıza,
Tuzsuz, yavan ekmeklere aşkı katık eyledi.
Biri gelip korkuttu çocukluğumuzu,
Yıldızları toplayıp gözümüzden, anahtarı kaybolmuş sandıklara sakladı.
Biri kuşları vurdu,
Herkes onu alkışladı.
Hepsi rüyalarımızı aldı elimizden,
Hiçbir bebek nasıl da mışıl mışıl uyumuyor o dünden beri.
Kimi mektuplarımızı gördü,
Kenar süsü kalpleri teker teker hançerledi,
Kanadık...
İmlasını bozdu bütün hatıraların,
Biri sevda sözlerini sözlüklerden çıkardı.
Biri gelip, en seven çağımızda her şeyi karaladı,
Yan yana zamanların bütün resimlerini yırttı,
Silindi yüzümüz kağıtlardan.
Kalemlerde düğümlendi bildiğimiz dizeler,
Biri yalan söyledi,
Kabullendi şahitler...

Nazlı seher uykularına uyandım delikanlı düşlerimden
Bir yağmur tanesi kadar çoksun
Okyanus kadar ıssız,
Derin,
Uzak,
Yapayalnız,
Ve hiç bilmediğim kadar yoksun
En sevdalı çağımda…

Bir gelip, durup dururken
Yüzümüze vurdu uyandığımızı…