Bir Şafak Vaktiydi...
Bir şafak vaktiydi
Evet iyi biliyorum (bilmesem ne olur, öyleydi işte) Bir şafak vaktiydi böyle yandığımda En çocuk sesimle, en derin gurbet uykularından Bağıra çağıra, yeri göğü yırta yırta uyandığımda. Başka zaman olamazdı, başka bir an… Belki Temmuz belki Nisan -Kafiye oldu şimdi ama, bu tesadüf zamanı hatırlamadığımdan- Bir şafak vaktiydi benim böyle kanmışlığım, İnsanın boğazını yakan bir sevdaya bile isteye saplanmışlığım. Bir şafak vaktiydi, Deli deli, pervasızca, Şair artığı boyalı sözler yazmışlığım… "-Heyyy hat, bu karagözler yok mu azizim ne canları yakmadı vakti zamanında, Bakışı cana değer nice nazlı güzeller arz-u endam eyledi soframızda Çiçek Pasajı’nın en ücra sokaklarında, Kimler gelip geçmedi azizim bu Han’ın duvarlarından, kimler su gibi akmadı daracık kaldırımlarından-" Bir şafak vaktiydi, Yediveren güller soldu daha ilk tomurcuğunda, Turnalar gitti, -ki hikayede hiç yerleri yoktu aslında… Beklenen hiçbir tren geçmedi gözlerimizi bıraktığımız istasyonlardan. Hiçbir umut özgür kalmadı, Kurtulup yeşil sabun kokulu zamanlardan. Bir şafak vaktiydi, Yırtılan ayakkabılarımı atmadım hiç, Topaçlarımı sakladım Çocuk ellerime dokunmak için bir daha en delikanlı çağlarımda, Ağlamak isteyip de bahane aradığımda… Bir şafak vaktiydi Ömür törpüsü yolculukların otobüs camlarında, Aklıma ziyan, derman-ı kalp, derman-ı izan Ve cümle cümlelerin sebeb-i varlığı Zindan karası gözlerini bulamadığımda. Bir şafak vaktiydi Ya da en azından şafağın bir vaktiydi (Ya da en azından benim öyle sandığımdı) Biri gelip, durup dururken Yüzümüze vurdu yalnızlığımızı. Biri kuşları vurdu, Herkes onu alkışladı. Hepsi rüyalarımızı aldı elimizden, Hiçbir bebek nasıl da mışıl mışıl uyumuyor o dünden beri. Kimi mektuplarımızı gördü, Kenar süsü kalpleri teker teker hançerledi, Kanadık... İmlasını bozdu bütün hatıraların, Biri sevda sözlerini sözlüklerden çıkardı. Biri gelip, en seven çağımızda herşeyi karaladı, Yanyana zamanların bütün resimlerini yırttı, Silindi yüzümüz kağıtlardan. Kalemlerde düğümlendi bildiğimiz dizeler, Bir şafak vaktiydi Biri yalan söyledi, Kabullendi şahitler... |