Aldığım nefesi çekme hesaba
Bu hırçın gönlüme gölgem çatıyor
Zamanın nabzına vurdukça kaba
Derinden derine kalbim atıyor

Özümden sözüme çıkan manzara
Zihnimle bir olup sokuyor zora
Gerilim hattında çığlığım kâra
Geçtikçe sabrıma sabır katıyor

Ufukta göz izi çizmiş bin hudut
Sesleri bastırır sinemde sükût
Gidenle kalanlar olmuş yekvücut
Serseri ruhuma çile satıyor

Hayat budur işte...Bakmayıp cana
Yılların yükünü yığdım hazana
Dirimi bekleyen hiçlik bir yana
Ömrü eskitmeye hüzün yetiyor

İnilti sahibi bir kuru başın
Umudu peşinde nedir uğraşın
Vakit güze dönmüş, varsa telaşın
Onu yaz eyy kalem! Mevsim bitiyor.


Nezahat YILDIZ KAYA

Şiirime eşlik eden değerli şair arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.


Mevsimler değişti. sarardı soldu.
Gafil beden koştu koştu yoruldu.
Maziyi andıkça gözlerim doldu.
Anılar burnumda tütüm tütüyor........DADAŞIM

Ömür dediğin nedir ki?
zaman akıp gidiyor işte
bir bakmışsın yolun sonu
geriye dönmek ne fayda..........MuslumBayram

Son/bahar gibiyim kurumuş dalım
Gün gelir ellerde taşınır salım
Gidenlere sebep budur ahvalim
Göçen sevdiklerim can acıtıyor.......Kardelen-1

Ne de güzel olur, o toy, düğünler
Tatlı birer anı, şimdi o dünler
El ele geçen o, en güzel günler
Bir bilsen gözüm de, nasıl tütüyor......Aşık Lüzumsuz

Hüzündür insanı nahifçe saran
Cevheri çamurdan sessiz ayıran
Görünmeden ölçer bir ince izan
Gün bile Eylül’de farklı batıyor......Tülay Bostancı