HİÇ BİR ŞEYİN FARKINDA DEĞİLSİNBen kalbime girip gidenleri Hatırladıkça inadına gülümsüyorum… Beni sevdiğini söyleyip Sonra çekip gidenler varya Bilmiyorlar ki Oturduğunu sandığı aşk taburesine Enson vuruşu ben yapıyorum Dağıtıyorum kalbini saran hasret bulutlarını İsterse damlasın gözlerinden sonsuzluk yaşları Anıları bir bir siliyorum Tozlu raflar arasına girmeden Senin aşkın isyanımdır benim Hayatımın bir parçası değilsin artik.. Kalbin benimle çarpmasın İhanetin karşısında yine susuyorum Sorduğum sorulara cevab alamadım Bilirsin kalbim ne diyorsa dilimde onu der.. Senden nefret ediyorum demiyorum Bu gece bir yıldız kaydı yüreğimden Sen bunun farkında bile olmuyorsun Ağlardım,sırtım sana dönükken Kuruturdu rüzgar göz yaşımı Sen bunu bile görmüyordun… Aslında suçlu olan bizler değildik Karşılıklı olmayınca Lüzumsuz bir acıya olurdu çektiğimiz Çekilen hasretliğin ne dili var, ne de sessiz Yorgun düşmüş bahar yeli Perdeleri havalandıran rüzgar bile yorgun Gözlerim uçsuz bucaksız gökyüzünde Sorgu masası da sorgusuz, sualsiz Kahpeliğin maskarası olmuş kalbim Söylenen ağır sözler var dönüşü olmayan Ne oldum değil, ne olacağım demelisin Savaştığında bazen pes etmeyi bileceksin İnadının söndürdüğü mumları Umutların ile tekrar yakamalısın Ölümüne sevmek de neymiş Sen değer bilmedikten sonra Biliyorsun ki Seni sevmekle başladı benim deliliğim Bazen sorguluyorum kendimi Gidebilirsin yorgun ayaklarınla sararmış sayfalarımdan |
Tozlu raflar arasına girmeden...
Öyle ya , kalabalık ne işe yarar ki.....
Gitmeler var oldukça ...