ONA DEDİM Kİ / 7
Yaşamak kırık bir enstrümanın
detone sesinden bir türkü yontmaya çalışmak gibiydi Vakit ayıramadım kaleme emzirmeye çalışmaktan kendimi Bu yüzden şiir sayma bu satırları onlar dağılmış tespih taneleri … Karanlıktan korkarım ben kadınım bir de sen bıçak gibi bileklerime sokulup durma … Elimi göğsünde gezdiriyorum bir şey vardı diyorum birşey vardı burada Kimi zaman usul usul yürüyen kimi zaman soluk soluğa … Ellerin soğuk bugün Elveda diyeceğin için mi? … İçimde hep “seven halinle kal” diye bakmadım sen elveda derken yüzüne … Benden sonra kaç şehir kuruttun kitaplarının arasında … Yoksun ya çıkmaz sokakları -mecburen- Tanrı ile aramızda bölüşüyoruz … Zaman değil -o gözünü ayıramaz takvim yapraklarından- bir tek Tanrı teselli edebilir seni yargılamadan ve yağmalamadan Özgür Saraç/Râzı 150822denizli |
Ne çok adım attım, Seni silmeden
Yolum selâmete çıkıyor fakat
Yağıyor belalar bu güne dünden
Yol ki Sana değildir, ne çıkar?
Rahmânsin kimseye yok ihtiyacın.
Çok saygımla Şairim.