Sevben usta değilim ustam defterimde acemi birliği şiirleri yazar yeni doğmuş taylar adım atar dağ çeşmesi sunaklarında yeni doğmuş kuzular su içer r’si bile değilim şairin dize aralarında insanca tökezlemeler birbirinden alır duyguyu birbirini selamlar ben acemi gülenlerin en başıyım kahkahaya dönüştüğünde sesim tepemden kısar ses kısıcılar içimi tepeleme doldururlar sözleri bir ağzımı açsam kahrından ölür ince sözcükler nazikliğim kayar gider boğazımdan yüreğimi acıtan tutsaklık gibi bir kan sızar ağzımın kıyısından ben öyle küçük bir düşselim parmaklarımı şıkladınca eteğim öpülmez kuru sıkıya boyun eğmem kine davet etmez sözlerim sev derim yeni yürümeye başlayan bebeğin adımını sevdiğince doğru sev kardeşinin bakışlarında açan beyaz papatyaları gör güneşin bir nokta dokunuşunu yüklenme arkana bom boş çuvalları içinde hayvanlara ot bile yokken bir adım bulur musun insana sev, bahar gelecek deyişini bahar gelecek ve yeniden can bulacak tohum kuru dalları gör, nasıl kucaklayacak çiçekleri öyle sev sev!.. 25. 02. 2012/ Nazik Gülenay |