Kendime sorulargüvendiğim dağlara çıktım bugün çiçekleri bende açacaktı toplayıp yiyecektim çiğdem köklerini taşıyorlardı topraklarını araba araba seyrediyordum uzaktan soruyordum kendime kimlere yarayacaktı tükenen dağ denizlere mi güvensem acaba balığıyla oyun oynayan insana mı denizde değil bende kulaç atan yol da görünmüyor uzaktan işaretimi ona çevirsem görse beni onu emeğimle örsem bembeyaz bir dantel gibi en iyisi bu galiba.. 15. 07. 2022 / Nazik Gülenay |