Söyle anneyolumuz böyle değildi anne görülmezdi kayalar altındaki altın yemyeşil söğüt ağaçlarının altıydı oturup dinlendiğimiz buğulu yeşil mısır közlediğimiz yer birbirimize akardık yarı umut, yarı sevgi eşek de bizdik, üstüne binen de çok uzak değildi yolumuz bir koşu bulurdu ellerimiz birbirini yakındı gözlerimiz ne güzel akardı dere ağaç gölgeleriyle çocuk sesleri kendini bulurken suda bize çevirirdi su yolunu, dağ çeşmesini oluğunu öyle olağandı bakışın gibi suyun balık kaynaması nasıl da boldu, üzüm ve kavun bir adım atar koyardın önümüze o nasıl bir zamandı anne koynunda rahat uyurdu bebeler sudan çıkmazdı ayakların çatlasa da topuğun o salıncaklarda bir daha sallanır mıyız elmalar düşer mi önümüze dereyi boylarken şarkılarımız gülüşlerimiz salınırken doğaya biz mi bedava sanırdık mutluluğu öyle miydi yoksa söyle anne.. 29. 05. 2022 / Nazik Gülünay |