Sensizlikşiire gönülsüz giriyorum sen olmayınca belki uzakta estin ama estin kuş kanadı değer gibi belki belki içime değen kasırga böyle yazmak istemezdim seni kırılırdı çocuk bakışın kaç kalbe girip ezdiğini unuttururdu sende toplamıştım insan kimliğini beni üzüyordu aslında her kızda bulunmaz oluşun sensiz de yaşıyor şiir, şairliğim eteklerini toplayıp kaçsa da aşk yine eteğine oturuyorum insanlığın ateşi ilk bulanın düşüyle sen var mıydın yaşadın mı diye sorduğum gerçek yıllarca aramadın diye sorunca düşümde gelip uzatıyorsun elini uzun bir süre tutup elimi bırakmıyorsun yaşadın mı? 13. 05. 2022 / Nazik Gülünay |