Atatürk Çocuklarıbir çocuğa baktığında ne düşünür Atatürk anlarım gözlerindeki çocuk gülümseyişten gider eski günlere, ta gerilere, çocukluğuna dayısının tarlasındaki kargaları kovduğu günlere gözlerinde mısır taneleri dolaşır gök yüzü ağarır uzaklarda kanı daha hızlı akar damarlarında özlemini düşünürüm yemyeşil ağaçlara çocukluğu hâlâ sallanır mavi bakışları mavi bulutlarda hasta yatağında bile dalar hülyalara orada duyumsar kendini her gözünü açtığında elleriyle sıkı sıkı sarıldığı salıncakta galip geldiğini düşünür çocuk düşlerin o büyük güçlerin elinden alamadığı bağımsızlık kayıtsız şartsız egemenliğin millette olduğu düşüncesi çocuklara armağan eder bu yüzden büyük yirmi üç Nisan’ı ellerine yakışan bayraklarla yıldız yıldız, çiçek çiçek tertemiz nede yakışırlar bayrama bayram yüzlü Atatürk çocukları! 23. 04. 2016 / Nazik Gülünay |
Gurur
Mutluluk
Özlem. .. Dört duygu da yerleşmiş şiire. Okuduğum en güzel ama en farklı olan şiirdi düne özel...
Bu da şairin çift taraflı düşünmesi ve hissetmesiyle ilgili...
O kocaman yüreğine doldurduğu Atatürk sevgisi ne güzel yazdırmış şiiri...
Tebrik ve saygılarımla düşündaşım