ŞARKILAR SUS PUS ARTIKŞimdi sessizliğimi kim duyar Ey beni halden hale koyan yar … Duvarda yapayalnız asılı Siyah beyaz fotoğraflara gel de halimi sor En deruni sancılarla Beni yalnızlığımla bir başına kor Reddedilmez bir miras gibi Giderken ruhuma Bıraktığın anafor Böyle akşamın alacasında Alaca atlarla gidişin ölümdü Dönüşün olmadı Bahçeye diktiğin son gül Adına yazılan şiirler gibi inan hala solmadı Bütün yıldızlar sen gibi gözlerimin önünden kayar Ey beni halden hale koyan yar ... Uykularımı karabasanlar bölerken Gel de düşlerimi hayra yor Kalabalıkların yalnızlığında Elem sandalıyla ummana açılmak çok zor Apansız tarumar eder her şeyimi Giderken ruhuma Bıraktığın anafor Şarkılar sus pus artık Kağıda düşen her hecede Istırabı g/ördüm ilmek ilmek Bu son yolculuk sonrasında Ne acı bir daha gülemeyeceğini bilmek Ne acı bir daha gelemeyeceğini bilmek. … Veda Elveda… Muhammed Mehmet GÜL |