Çoğul bir sevginin izlerititrek kavak ağacının yaprağında bir canlı duyuşu çok yakınımda, içimde hayata kurmuş da sanki bütün merdivenlerini soluk alıp veriyor gözünü ıslatan yaşlar kurumuş çoğul bir sevginin izleri şimdi bulutsuz bir gökyüzü istemi aynı anda uyansa dünya güç açtığında gözlerini anlamsızın gölgesi mi olurmuş demeyin adımlarımın izi değil onlar her öldürülen şahsın hesabını sormak erdeminin yoluna düşmüş bayağı çok sancılı insan kalıbını arıyor yorgun ayaklar altında kalan sızı karıncalar üşüşüyor bağrın en ateşli yerine ekmek derdinde yağ derdinde savaş sürünüyor yanan ocak özlemi sıcak kucak kim açar kolunu sınırda koşan çocuğa bu saldırılarda kimse ölmesin desek öldürse savaş kendini öyle şatafatlı olmasa mezarı kimse gelmese ziyaretine ölüm ölür mü öl desek ölse.. titrek bir kavağın yaprağında insanlık düşmese.. 13. 03. 2022 / Nazik Gülünay |