Gerçek CanavarlarBiliyorum Biz başlattık bu kıyameti Ve ben hala yalanların arkasına saklanıp seni oyalamaya çalışıyorum Ama anlarsan tüm gerçeği Kaldırmaz ufacık yüreğin Bir ceset daha düşer toprağa diye korkuyorum Ellerimde barut kokusu Kağıttan gemileri suya bırakıp Güzelliklere uğurlayacak yüzüm yok artık Mavilikleri düşleyen kuşlar çoktan düştü ölüme Kanatlarından süzülen kanların izini Bulutlardan silecek bir beyaz yok artık Dünya çok değişti çocuk Keşke ninniler kirlenmemiş olsaydı İnleyen ağaçların sesleriyle uykuya dalmasaydın Sana baharları anlatmak isterdim inan Ama öyle kirlettik ki her şeyi Ne açmak istiyor çiçekler Ne de hatırlanmak istiyor baharlar artık Çiçeklerin siyahtan başka üzerlerine giyecek rengi bile kalmadı Bir yokluk öyküsünden ötesine geçemiyor hiçbir şey Kırmızının kan tonunda saklanıyor her umut Onca şeye rağmen Yine aldırmadan aynı kaldık ya Utanç nedir biz hatırlamasak da Bizden başka hatırlıyor her yaratık Üzgünüm Şimdi mum ışığında kalan son cılız ışığı da alıyorum senden Ama inan bana Aydınlıkta göreceğin insanlar Karanlıkta seni korkutan canavarları bile utandırıyor artık y... |
Fakat, ne yazık ki ne aynayı ne düşleri ne de düşlerinden düş' ürdüklerini aydınlatacak güneş yok.
Keşke ay doğsa hiç olmazsa...
Tebriklerimle nesildaşım
Özellikle bu bölümü çok içten ve aynı zamanda çok çok çok ustaca yazmışsın.
Ellerimde barut kokusu
Kağıttan gemileri suya bırakıp
Güzelliklere uğurlayacak yüzüm yok artık
Mavilikleri düşleyen kuşlar çoktan düştü ölüme
Kanatlarından süzülen kanların izini
Bulutlardan silecek bir beyaz yok artık