Kaşınan YaraYaramı soydum Yüzünü gördüm Çırılçıplak bir acı kopardı iplerini tutsak olduğu yerden Vahşi bir hayvanın köşeye sıkıştırdığı çaresiz kurban gibi Sadece dizlerimin üzerine çöküp kaldım Kaçamazdım Yaram kanıyordu çok derinden Ilık ılık süzüldü acım tenimden Taze kan kokusu sardı etrafı Hatıraları görmek yetmedi Derin bir nefes çektim içime Kokun kaçıp kurtuldu derinlere gömdüğüm o yerden Ah öyle özlemiştim ki kokunu Seni yeniden istemek kaçınılmazdı Kaçamadım Yaram vahşi bir hayvan gibi kurtulmuştu iplerinden Önce ufak bir boşluktun aslında Kontrol etmeye gerek duyulmayan olası bir yokluk Uzun uğraşların tek ve önemsiz başarısızlığı Duman dolu terapilerde bir türlü dilimin dönmediği asıl mevzu gibi Derinlere gömmüştüm seni Ne zaman ki kaşımaya başladım yaramı Kanadım Geç anladım Kanamak isteyen adındı Kaçamadım Yaram hatırlamıştı yine adını Keşke dedim Hiç uyandırmasaydım içimde uyuyan o vahşi hayvanı Ama Yarayı soydum Yüzünü gördüm Geç olsa da anlamıştım artık Yaram da İlacım da Adındı y... |