Gelip geçici değil bazı şeyler, muhkemdir
Gayretle yürüdükçe iyileri istersin
İnsan, güzellikler hep artsın, bitmesin ister
Seçimlerinle dokunuştur hayat, bazen keyfeder
Sevmek ve sevilmek içinde onun, her şeye değer
Gönülleri incitmeyensin, sen de bizdensin.

Kıramazsın yakın ise arkadaşını,
Güdersin hatırı da ihya edersin
Hataları vurmazsın yüze, sıkmazsın canı
Hoş görürsün kusurları, özde insansın
Kanın kaynar samimice duyarsın yakınlığı
Ötekileştirmeden görensin, sen de bizdensin.

Uzanan ilk el olmalı ki, kalasın akılda
Taşın altına koy elini sorumlu sensin
Dilden çıkan iki heceydi ve sevimlice
Gündüz edensin geceyi, ışık verensin
Yaşatırsın mutluluğu o saf yürekle
Harap bağı yeşil eden bahçıvan sensin.

Sen gülersen güler yüzler, herkes mutludur
Zorluklara göğüs geren güçlü kimliksin
Hüzünlüyse geçen günün yolun zorludur
Savrulmak yok der durursun cüret edersin
Gözün dolar, sağanak olur, nutkun tutulur
Vicdanıyla hesaplaşan, o pak yürek sensin.

Arkadaşın çoktur belki, hepsi dost değil
Samimice yakınlaşan hoş tutan sensin
Huyuna suyuna dostsun, öyle sıradan değil
Duyulmak istenen sessin, keskin bir nefessin
Çıkarsızca sever, kollarsın, hepsi bu değil
Yıllarca unutulmayacaksın, teksin, sen de bizdensin.

Oğuzhan KÜLTE