öyle olsun...
küstüğüm ve küstürdüğüm şiirler...
üzülme, adımı da alıp giderim komam yad ellerde biraz acır tatlı gülüşleri çocukların biraz yağmur düşer el değmemiş safirlerine adımı alıp giderim son defa gittiğimde ne yabancı bir mendil sallayış ne iç çekişi bir eski vagonun garlarda kaybolan kediler bilirim soğuk su satan çocuklar yalınayak gitmezsem yollara takılır gözüm üzülme adımı alır giderim yeter ki bu sefer bir avuç toprağa sinsin ve bir yerlerde fırtına dinsin ben vazgeçip gireceğim ormana ağlayışların bitsin adımı da alırım elveda dediğimde sabah kuşlarının aşk dolu ötüşleri içinden ve akasyaların mağrur bakışlarından geçerim her bahar ölmeği bilirim sönmesini bilirim ay ışığının gözlerimde hiç hazzetmem hüzzamdan yakamozlu gecelerde bir sonbaharı severim bir de kaktüsümü penceremde kaplumbağacılık oynamayı severim ve hiç hatırlamıyorum sana sorduğumu hayat bir oyun mu diye... ben oynamayı severim kuytuluğumda... gidersem iz bırakmam adımı da alır giderim... küstüğüm bir şiirsin ancak... |
ve bir yerlerde fırtına dinsin
ben vazgeçip gireceğim ormana
ağlayışların bitsin
adımı da alırım elveda dediğimde
evet şiirde olması geekenler var bu mısralarda
sağlıcakla kalınız