dehlizözgürlük kanatlarında gurbet güvercin! şâibeli bir önsezişin dehlizinden bağırıyor şâir, toz dumana râm öylece boğuluyor ufukta yarım kalan şiir. . . meydan, alabildiğine vehim. . . kayboluşuna bir mersiye tüttürüyor bu muamma mazmunun kayboluşuna sövüyor şiddetim. ilk ölümün hisli dağlarında kanarken yürek, her yan yalan her yan ürkek! uzaklar ötesinden sesler yontuyor kalbin... öyle ki; masum bir köylü kadının gün sarısı saçları ellerinde kalıyor gözyaşlarıyla Nil’in... isyanım Firavun ben Haccac! bîçareliğinden haberdâr, bîmar-ı bîmeâliyim bu bîkes kubbenin... ve özgürlük; kanatlarında ve hala ufuklarımda gurbet güvercin... |
yeşil tatlı elma bu gecenin şiir finaliydı benim için
mükemmel bir şiir okudum sayfanızdan
barış güvercinlerinin dolaştığı bir dünya dileğim
...............yüreğinize sağlık