pinhan'a şiirler...-I-yolun türküsü ey! hiç dokunulmamış serçe acısı elleriyle çocuk kahrolur ve kaybolurken dağları yutan rüzgarın ardından dağ lalelerine türkü söyler dilim. biten her hikaye; çatlamış ağustos böceği... ipekler dokurken korkak gözyaşları ateşe boğulur ve ölmek nur üstüne nur geçkin ve buruşuk mezat vakitlerinde... ölen her rüzgar çöl ve bedevi... kim saklayabilirse artık şiirlerimi koynunda binler inti/zar biter türküler söyletirken yaşlı adamlara dağ laleleri yetmiyor sabahlara kestirme hayaller. haydi öldür akşamları çocuk! vakit gözlerini azat etme vaktidir... biten her hikaye çatlamış ağustos böceği... rüzgarlar öldürmeli kör pranga esirleri... |
özgürlüğün güneşe hasret türküsü
kendine tutsaklıktı aslında...
sızlar bütün yanıklarım
asi dokunur yüreğime bu rüzgar
parçalanır yaralarım...