Yoksa cennet sevgiden mi?böyle ağır aksak nereye diye sordu da hayat kalbim ayağa kalktı elimden önce sesimi bir ben duyayım istemedim beni geçerken kardeşimin sesi boyu tepeden bakarken küçük söyleyişi soluk soluğa beni kovalayışlar hep sürdü kendi kollarıma asıldım her işin üstesinden gelse de gelmese de usul yürüyüşüm sırasında sendin varlığına inansam da inanmasam da sevgi/li bazen yutkunsam da yüreğimdeki acıdan varsın değil mi? yavaşça fısıldaman yeter ölsen de sıkman elimi usulca bırakmaman cennet sevgiden mi yapıldı yoksa?.. isterse bütün sesler tepeden baksın önümde çizili yol belli ki aralamak isterim ellerimle karanlık bulutları.. 17. 01. 2022 / Nazik Gülünay |