Her Tarafı Boka Batmış Bir Değnek HikayesiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Dam üstüne ruh sererler...
Karıncalaşıyorum Karıncalaşıyor her amacım Titrek Ayarsız İktidarsız Kendinden ölesiye nefret eden bir rüzgar gibi Kendi pisliğimde eşeleniyorum Öfkem bir fırtına ama Yarıp göğsümü ortadan ikiye Şu kahpe dünyanın anasını görkemli iniltiler eşliğinde kendinden geçiremiyorum Kim yaralanır diye düşünmekten Geçirip plastik bir kılıfı ruhani yerlerime Olmam gereken her şeyden korkakça kaçıyorum Evet kızgınım Kıyameti koparacak kadar kızgın Ama bir o kadar da lanetlenmiş gibi farkındalığımın farkındayım Geç olmuşları giyinip sıfatıma Geçmiş olasıcalarla hapsolmuşken ebediyette “Kime” diye sormanın hiçbir önem taşımadığını da biliyorum Ah Öyle çok borç birikti ki Neresinden başlasam Tanrının adıyla başlayan bir beddua Şeytanın sıfatını giyinmiş bir çarpılma Çokça yağmur Bolca fırtına Ağız dolusu küfürle süslenmiş bir eğlence borçluyum kendime Ama Konuşamam Konuşamıyorum işte Korkaklıktan dediğim bu susmalarım yanlış anlama Tüm sebepleri bilmek Tüm bu sebepleri birilerine iletmek Yedinci mühürü kıracak diye anlatamıyorum kimseye Ah Ah işte bak yeniden oluyor Karıncalanıyorum Karıncalanıyor ellerim İncir çekirdeğine dolduracak bahanelerim de tükendi artık İçimde büyüyen boşluğu Elde kalan yokluğu paylaşacak bir soysuz aranıyor Söyleyin o çığırtkana herkese duyursun Çünkü Geride kalan bu tarifsiz hissiyat insanım diyeni bozar Anlatamam o soysuzdan başka birine biliyorum Zaman tükendi sanırım Bittim değil mi Bittim aslında farkındayım Kaçırdım muhteşem yirmi yedi yaş vuruşunu da Şimdi elimde kalan yine o sünepe umut Bir zerre ışık bulabilsem kurtarırdım kendimi sanıyorum Ama Yapamam Yapamıyorum işte Çünkü Ancak kendi tenini yokluğuna sürterek alev alabilecek Alev alırsa da yanmaktan ölesiye korkan bir mumdan farksızım Yansam kurtuluş Yanmasam kurtuluş Yansam ölüm Yanmasam ölüm Daha ne denir ki Çırılçıplak gömün beni Her ucu boklu bir değneği hiçbir kefene süremem biliyorum y... |