I

yüzünü astım gülen yanaklarıma
kırbaçlanıyordu ateş.
gerilirken alnına doğru gözlerin
bitiyordu güneşin kıblesiz sıcağı.

II

aynı yönden ayrılan
sevgiliyiz.
aklımda umudun körebe oyunu
ellerimi yaktım gökyüzüne
çözüldü bütün gelecek

ne olur
çizik gövdemde damlalarıyla oynasa yağmur.
belki
uslanırım bütün kılcıklarından hayatın
yutkunurken gırtlağımı parçalar
bir an .
bir anki
senden bütün varlığımla çekilirim

yüzünü astın
belinden büküldün
ben aç bir sırtlan gibi değil
aç bir yavru gibi beklerken bakışlarını
aklımı sayıyordum
kaç kere yitirsemde

aynı suçun iki dalye kırığıyız .
devrilirken
ağaçlar gülüyor bana .
üstten ve öldürücü yaşıyorum seni
alnında gerilen bir mızrak deşiyor ömrümü
lanet okuyorum

III

ne olur bir gün daha yaşlansam
bütün unutkanlığımla.
belki
rüyalarında yanarken ölmem
aynı yöne bakarken acizliğimle
yine belki
senden bana kaçmak mümkün olabilir