...Yollar Açık Oğul DeseGökyüzüne sordum: Bu sabah kapımı çalsa ela gözler Yataktan doğrulurken Gönülden uyansam Odamı tazelik korkusu sarsa Sevginin suretini, annemi görsem ’’Kalkın okula geç kalacaksınız’’ dese Mavi sular yine deli esiyor Gönlü boş kılan sohbetlere Sahte gülücüklerin meyledildiği ortamlarda Daraldı geniş manzaralı ruhum Nerede samimi o eski dostluklar Özledim çocuk olmayı Yayan yürüdük harçlığımız cebimizde kalsın diye Bir saatlik yolda erkeklerin maç muhabbeti Kızların kıblesiydi güzellik mecmuaları Şimdilerde arkamızdan savrulan küfürlere inat Anlayışlar kaideyi bozmayan aynı zevkteydi Yorulmazdık konuşulan her bir söze Aynı mizacın tercümanı kelamımız Sükûtun utangaç mahcup hitabı Edeple kalplerini yokladı harçlıklar Bir simidi dörde bölüp paylaşırdık Şımarık göbeğe dokunurduk doyunca Gönlünden de kocaman gülümserdik Ahh, şeytani gözlerden çekinir olduk İçilen çay mıydı, yoksa dedikodu mu? Duvarlar ’’edep ya hu, edep’’ der Bilen bilir! Huzurunda varlığımı Ey insan! İçimdeki dergâh bu dünyaya fazla masum. Özledim çocuk olmayı Huzur dolu ses şifa olsa canıma Dantel yakalığımı düzeltse incecik elleri "Yolun açık olsun oğul!.." dese... Ümmühan YILDIZ |
Efendim esenlikler dilerim.