Nerde aradımyaşamanın yanına oturdum güneş tepeyi boyluyordu kadınlar başlarında tülbentle hep yolun en başında adım atıyordu erkeğin yanına insanlığının kanıtı elleriyle emek avuçlarıma çizilmiş çizgi bir ip, makine, kalem veriyordu ipi geçiriyordum yerine oturup makinanın başına kimi zaman bir şarkı hüzzamdan kimi zaman esinler dilimde yapıyordum kendi şarkımı bir sevdaya tutunup kalem hep elimde beni çiziyordum kaş göz el ayak derken yürüyordum boyumdan yukarı oysa tepede değil güneşteydi gözüm elimi uzatıp tutmaktı niyetim ellerini belki oldu belki olmadı varmadı adımlarım yerine ne yare, ne yaşamın kalbine giremedim belki girdim bilemedim her tepe bir tümsek koydu önüme oysa yaşamak nefes almaktan başka bir şeydi güneşteydi gözüm nerde aradım aşkı gözümü ayırmadım güneşten yaşamın yanına oturdum.. 24. 11. 2021 / Nazik Gülünay |
ders ve vefa vardı,
sevda ve özlem vardı,
çok acıklı ve akıcı, anlamlıydı,kutluyorum Üstadem
Dua ve selamlarımla.