GÜZ SONU
yaz sonu güz sonu akşamları
yorgun dalgın derinliğimizle yöneliriz bir zamanlar mutlu anlarımız burada yaşandı deriz bitmeyen , dudaklardan çıkmayan sözlerimiz vardı güzeldi , temizdi orkide çiçeği kadar özeldi o ilk kalp çarpıntılarında kaçırılan bakışlarımız birbirimiz için herhangi biri değildik kötülüğün ayrıntılarından uzaktı kalplerimiz dışımızda kirli bir dünya her gün kan barut gözyaşı biz birbirimize önem veren iki sevgiliyiz kimsesizliğe mahkum etmedik aşkı bekledik durduk birbirimizi aşk fırtınasıyla bu aşkla büyüdük kök saldık uğurlanırken beklenmedik vedalarla birbirimizin ardından dokunmak gibi baktık hüzünlü fotoğraflardı şiirce çekingen kalplerimiz neleri tutuyordu neden susup kalmıştı dillerimiz tutkulu ,hayret , telaşlı yıldızlar gibiydi gözlerimiz savrulmalara hazır olmadığımızın acemi boşluğu çocuklara benzerdik ne yapacağını bilemeyen çocuklara en güzel yaradılışlı olmak hayata vereceğimiz anlamdır hiçbir mahrem güzelliğe saygı duymaz bu dünya .. Mustafa Kaya 23.11.2021 / Çengelköy |